Stevie Wonder - Contusion

Stevie is mijn held. Op twaalfjarige leeftijd maakte hij zijn eerste plaat. Wat volgde was de ene hit na de andere. "Songs in the key of life" uit '76 is toch ongeveer wel zijn magnum opus. I wish, Sir Duke, Isn't she lovely - om er een paar te noemen - zijn perfect, zowel als popmuziek als soul. Million-sellers. Wereldhits.
Naast deze mijlpalen herbergt de plaat nog een paar verrassingen. "Ordinary pain","Black man" en een track die me de eerste keer enorm raakte: "Contusion".
Op "Contusion" geeft hij zijn visie op het fenomeen Fusion (jazz met soul, funk en symfonische rock-invloeden). Alle registers gaan open. Het is een statement van de meester, zo van "Ga daar maar eens overheen". Kortom: een hele vette fusion-plaat en daarmee een voor hem nieuwe stijl.
L-7

J.B.'s - Food for thought

Met de opkomst van hip-hop in de jaren 80 ontstond er een run op door James Brown geproduceerde platen voor samples, breaks & beats. De belangrijkste James Brown-spin-off was wel de J.B.'s. Hun eerste plaat was jarenlang zo'n beetje onvindbaar. Ik zocht hem al zeker 10 jaar tot ik 'm eindelijk vond op een platenbeurs. 15 jaar lang was het mijn duurste plaat, omgerekend 45 euro.
Eind december vond ik een tweede exemplaar, helaas zonder hoes, voor het astronomische bedrag van 6 euro-cent! Mijn goedkoopste plaat tot nu toe!
Om dit heugelijke feit te vieren hier 2 van mijn all-time favorieten: "Pass the peas" en "Gimme some more".