Osibisa - The Dawn

Hoi allemaal, hoi Wim. Welkom in 2014. Ben van plan weer wat vaker wat recent gescoorde LP's te posten. Ben benieuwd naar elke reactie. Dit is Osibisa, funky african jazz shit. Geleid door een Ghanese saxspeler Teddy Osei. Van hun debuutalbum uit 1971.

Ik wens iedereen een fijn muzikaal 2014.

Stevie Wonder - Contusion

Stevie is mijn held. Op twaalfjarige leeftijd maakte hij zijn eerste plaat. Wat volgde was de ene hit na de andere. "Songs in the key of life" uit '76 is toch ongeveer wel zijn magnum opus. I wish, Sir Duke, Isn't she lovely - om er een paar te noemen - zijn perfect, zowel als popmuziek als soul. Million-sellers. Wereldhits.
Naast deze mijlpalen herbergt de plaat nog een paar verrassingen. "Ordinary pain","Black man" en een track die me de eerste keer enorm raakte: "Contusion".
Op "Contusion" geeft hij zijn visie op het fenomeen Fusion (jazz met soul, funk en symfonische rock-invloeden). Alle registers gaan open. Het is een statement van de meester, zo van "Ga daar maar eens overheen". Kortom: een hele vette fusion-plaat en daarmee een voor hem nieuwe stijl.
L-7

J.B.'s - Food for thought

Met de opkomst van hip-hop in de jaren 80 ontstond er een run op door James Brown geproduceerde platen voor samples, breaks & beats. De belangrijkste James Brown-spin-off was wel de J.B.'s. Hun eerste plaat was jarenlang zo'n beetje onvindbaar. Ik zocht hem al zeker 10 jaar tot ik 'm eindelijk vond op een platenbeurs. 15 jaar lang was het mijn duurste plaat, omgerekend 45 euro.
Eind december vond ik een tweede exemplaar, helaas zonder hoes, voor het astronomische bedrag van 6 euro-cent! Mijn goedkoopste plaat tot nu toe!
Om dit heugelijke feit te vieren hier 2 van mijn all-time favorieten: "Pass the peas" en "Gimme some more".

South Side Coalition - (Don't Cha Wanna) Get Down, Get Down

Eind jaren tachtig: Crate-digging. Uit duizenden singeltjes haal ik onder andere dit plaatje. Onbekend label, Brown Dog, New York, 1976. Ene Larry Tinsley heeft het geschreven en samen met Clarence Carter geproduceerd. In totaal hebben ze maar 2 singeltjes gemaakt waarvan dit de beste is. Iedereen die ik het heb laten horen stond na 2 coupletten te swingen. Een zeldzaam strakke en stomende groove, geen noot te veel. Overtuig jezelf, luister. L-7

Leon Huff - I ain't jivin', i'm jammin'

Voor een man die aan de lopende band (voor andere topacts) disco en silky funk tracks schreef was dit album duidelijk een verademing. Hij kon even helemaal doen waar hij zelf zin in had. Leon A. Huff. Ook grondlegger van de Philly Sound (zie vorige post). Producer, hitschrijver van het duo Gamble & Huff van het label Philadelphia International Records. Samen zijn ze goed voor 170 gouden en platinum platen. Leon begon als pianist. Speelde voor Phil Spector en vele anderen. Vormde The Locomotions. Maar ging al snel in dienst van het label PIR om hits te schrijven voor de huissterren zoals de O’Jays, Harold Melvin & the Blue Notes, Teddy Pendergrass, MFSB en the Intruders.

Zelf is ie twee keer in de schijnwerpers gestapt. Twee singles. In 1980, toen disco net over the hill was kwam hij met zijn enige solo album: Here to create music. Daar staan vier of vijf aardige tracks op. Maar de 'killertrack' is: I ain't jivin, i'm jammin. Dat rammelt zo lekker alle kanten op.

Dexter Wansel - Life on Mars

Ik vraag even een klein monumentje voor Dexter Wansel (1950). Hij begon zijn carriere op keyboard maar werd al snel een veelgevraagde componist/producer. Kwam uit Philadelphia en is grondlegger van de Philly Sound. Hij werkte met helden uit mijn platenkast zoals Phyllis Hyman, The Jacksons, MFSB, Teddy Pendergrass, Patti Labelle, Grover Washington Jr., Lou Rawls, O'Jays, the Stylistics en de Intruders. Hij schreef vele hits voor anderen en maakte zelf ook aangename uitstapjes naar disco. I'll never forget zit altijd in de platenkoffer.

Maar ik dwaal af. Jazz funk was echt zijn ding. Zijn debuutalbum Life on mars uit 1976 is dope scifi-funk. Planeten en science fiction waren hot topic in die tijd.

Eerst dat spacy zoete intro en dan knallen..

Skull Snaps

In het kader van het naderende Halloween leek dit me wel een toepasselijke plaat, qua hoes.
Een gouden tip van D.J. Professor Brewsky: Skull Snaps. Een amerikaanse funk-plaat uit 1973, de enige die ze ooit gemaakt hebben. Tot 2008 niet te vinden, maar gelukkig opnieuw uitgebracht op vinyl.
De break van "It's a new day" is een van de meest gesampelde stukken muziek. "I'm your pimp" is de boodschap aan z'n vriendin! Lijkt meer op een lover-boy!
"Trespassing" is een eufemisme voor sex met de partner van een ander.
Stuk voor stuk toffe funk, ondanks de weirde vormgeving.