Dave Alexander staat in de kringloop te wachten op mij. Ik ken hem niet. Ik kijk naar hem maar hij heeft geen oog voor mij. Dave Alexander kijkt vermoeid naar zijn piano. Hij heeft de blues, dat kun je zien. Ik zie zijn koltrui. Ik plaats de LP meteen in de jaren 70. Ik kijk achterop. 1973. Dat is fijn, want die zijn goed opgenomen. Op de piano ligt een pakje sigaretten, Pall Mall. Mannen waren Camel, Pall Mall of Marlboro. Dave is een Pall Mall man. Tegenwoordig leg je een mobiel op tafel. Je bent Apple of Samsung. Dave heeft grote handen voor een pianist. Deze man kan Ragtime spelen, Boogie Woogie. Rammen op die klavieren. Zo'n man heeft geen drummer nodig, dat doet zijn linkerhand denk ik zo. Dan de titel. The Dirt on the Ground. Dat is een groot indringend verhaal in één regel. Man alleen. Maakt niet schoon. Dat kun je zien aan het vuil op de grond. Alweer de blues. De foto is zwart wit. Rook kringelt boven zijn barpiano. Deze man heeft heel veel barpiano's gezien. Sinds hij thuis op de platenspeler ligt ben ik weg van Dave Alexander. Wat een klasse LP. Soulvolle blues met inderdaad uitstapjes naar ragtime.
Ik zoek Dave op Youtube. Tracks van mijn nieuwe kringloop LP zijn niet te vinden. Zeldzaam dus. Hij noemde zich ook Omar Sharriff, niet te verwarren met de acteur. Op wiki staat dat hij op 8 januari dit jaar dood is gevonden met een 'self inflicted gunshot'. 73 jaar oud. Over de blues gesproken.
Download album
Geen opmerkingen:
Een reactie posten