Vorige week in de kringloopwinkel: al snuffelend in de euro-bak viel mijn oog op deze plaat: Het eerste wat opviel; amerikaanse persing, ringwear, maar de randen waren goed. Onbekend label: je ziet een kat, maar je leest Lizard. Vinyl was schoon, geen vlekken, geen krassen, geen stof.
Geen datum, geen copyright, geen plaats van herkomst. Wat me intrigeerde was de foto, drummer in actie, dus hoogstwaarschijnlijk ritme-gedreven. Cool-aid chemists deed me denken aan de "Electric cool-aid acid test" van Ken Kesey, happenings met lsd en muziek van the Grateful Dead tijdens de psychedelische revolutie in de 60-ties.
Eerst de bezetting; bas, gitaar, keyboards en drums; geen bekende namen.
Dan de tracklist: Them changes kende ik van Carlos Santana met Buddy Miles. Andere track: Funky L.A. klonk veebelovend. Detroit staat voor mij voor funk.
Of het was een of ander cover-bandje, of iets bijzonders! Thuis bleek het laatste, een schot in de roos!
Paul Humphrey (1935 Detroit) blijkt een jazz-drummer te zijn, die o.a. met Les McCann gewerkt heeft. Ook heeft hij met de band Afrique een Afro-beat plaat gemaakt. In 1974 heeft hij bij de Grateful Dead gedrumt. Dit album verscheen in1969 en heeft een meer funky R&B karakter.
Ik heb 2 tracks uitgekozen die ik graag wil laten horen: openingstrack "Cool-Aid" en het afsluitende "Funky L.A.". Ik hoop dat jullie het leuk vinden. L-7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten