Als je de hoes ziet denk je; "Waar gaat die grote gitaar met dat kleine mannetje naartoe?" Het tegendeel is waar; Willie Hale a.k.a. Little Beaver (15-8-1945) begon in de jaren zestig als sessie-muzikant (o.a. bij Betty Wright; "Clean-up woman") en startte in '72 zijn solo-carriere.
4 jaar en 4 albums later verdween hij van het toneel om in 2003 weer op te duiken op "The Soul-sessions" van Joss Stone.
"Party Down" is zijn tweede LP en bestaat uit een mengeling van R&B, Soul, Jazz en Funk. Alle tracks zijn goed tot uitstekend, maar ik heb er toch 3 uitgekozen die je gehoord moet hebben.
1): "Money vibrations" is een aanstekelijke Funk-track. Na 3 keer luisteren zat het in mijn hoofd waar het niet meer weg te branden was.
2): "I can dig it baby" is een teaser. Elk couplet begint met een onnavolgbare Funk-riff, om dan af te zwakken naar een Soul-tune. Dit gaat ongeveer de helft van het nummer door om daarna volledig in een Funk-track te veranderen.
3): "Let the good times roll" is een straight-forward groovende Funk-track. Erg laid-back.
Voor de liefhebber: Concerto Amsterdam heeft de re-issue op vinyl in de bakken staan. L-7
p.s.
BeantwoordenVerwijderenLittle Beaver werd zo genoemd vanwege zijn uitstekende voortanden. L-7